Parkinson hastalığı, en çok 60 yaşın üzerindeki kişileri etkileyen uzun süreli ve ilerleyici bir beyin hastalığıdır. ¹ Parkinson hastalığı olan kişiler vücut hareketlerini kontrol etmekte zorlanırlar ve durum ilerledikçe semptomlar kötüleşir. Nihayetinde, Parkinson hastalığı bireyin günlük yaşam durumlarında işlev görme yeteneğini bozar.

Parkinson hastalığının semptomları, beyindeki hareket kontrolü yanı sıra duygu durum, uyku ve düşünce gibi diğer alanları etkileyen nöronların kaybından kaynaklanır. Nöron kaybının kesin nedeni hala bilinmemektedir, ancak genetik, çevresel ve yaşlanma faktörlerinin bir kombinasyonunu içerdiğine inanılmaktadır. ²

Parkinson hastalığı ilerleyici bir hastalıktır ve zamanla yeni semptomlar ortaya çıkar ve mevcut semptomlar yavaş yavaş daha şiddetli hale gelir. Bununla birlikte, ölümcül bir hastalık değildir - insanlar tanı sonrası 15 ila 25 yıl yaşayabilir - bu da onu uzun süreli (kronik) bir durum haline getirir.³

Parkinson hastalığının semptomları motor ve motor dışı semptomlar ve komplikasyonlar olarak kategorize edilebilir.

• Motor semptomlar - Parkinson hastalığının klasik semptomları - 'motor' (harekete bağlı) semptomlar - titreme, hareket yavaşlığı, kas sertliği ve denge problemlerini içerir.
  
  
• Motor dışı semptomlar - Parkinson hastalığının tüm aşamalarına eşlik ederler ve örneğin ayakta dururken kan basıncında ani düşüş, duygudurum bozuklukları, uyku bozuklukları, duyusal problemler, koku duyusu kaybı, kabızlık gibi önemli ölçüde hastanın yaşam kalitesini etkileyen sorunlar ve hafıza sorunları, yavaş düşünme, kafa karışıklığı ve demans vakaları gibi bilişsel sorunlar. ^4,5
  
  
• Komplikasyonlar - Birkaç yıl tedaviden sonra komplikasyonlar ortaya çıkmaya başlayabilir. ⁶ Bunlar, bireyler iyi semptom kontrolü ve zayıf semptom kontrolü dönemleri arasındaki geçiş dönemlerinde 'dalgalanmaları' içerebilir.

Tüm bu semptomlar hastalık yüküne önemli ölçüde katkıda bulunur.

Parkinson hastalığı en yaygın nörolojik (sinir hücresi) hastalıklarından biridir. Dünya çapında yaklaşık 6 milyon erkek ve kadını etkilemiştir. 7 Parkinson hastalığının ABD'deki yaygınlığı 2040 yılında (2010'a kıyasla) iki katına çıkacaktır. 8

Parkinson hastalığı genellikle 50'li yaşlarının sonunda ve 60'lı yaşlarının başındaki kişilerde gelişir,  1 Hastalığın nadir formları 40 yaşından önce gelişebilir.960 yaş ve üstü nüfusun %1'i Parkinson hastalığından muzdariptir.10

Parkinson hastalığı gelişme riski yaşla birlikte arttığı için, artık daha fazla insanın daha uzun yaşlara kadar yaşadığı için, Parkinson hastalığı olan toplam insan sayısının da arttığı anlamına gelmektedir. 11 

Parkinson hastalığı, tıbbi öykü, klinik muayene ve tedaviye yanıt kullanılarak teşhis edilir; kesin bir tanı sağlayan güvenilir bir biyokimyasal, görüntüleme veya genetik test yoktur. ^12,13 Ayrıca, hastalığın semptomlarını ve şiddetini tanımlamak için kullanılabilecek çok sayıda değerlendirme ölçeği vardır.

Şu anda, Parkinson hastalığının tedavisi yoktur, ancak semptomlar için tedaviler mevcuttur ve araştırmalar devam etmektedir. Mevcut Parkinson tedavileri ilerlemeyi durduramasa da, semptomları geçici olarak kontrol edebilir ve rahatlatabilir ve Parkinson hastaları ve bakım verenler için yaşam kalitesini iyileştirebilirler.

Parkinson hastalığının tedavisi normalde ilaç tedavisini ve bazı durumlarda cerrahiyi içerir. Buna ek olarak, fiziksel egzersiz, diyet, tamamlayıcı terapiler, duygusal destek ve güçlü ilişkiler önemli roller oynar. Hayattaki yeni durumla ilgili Parkinson hastalığını anlamak ve yeni hedefleri ve zorlukları kabul etmeyi öğrenmek, hastalığın pratikteki yönetimi kadar önemlidir.