Alzheimer hastalığı, beynin yavaş yavaş dejenere olduğu ilerleyici bir beyin hastalığıdır. En sık 65-70 yaş üstü insanlarda görülür.¹

Hastalık süresinde beyin alanları dejenere olarak, süreç hücresel kayıp ve işlev bozukluğu, kademeli hafıza kaybı, akıl yürütme veya yargılama ile ilgili sorunlar, yönelim bozukluğu, öğrenme güçlüğü, dil becerilerinin kaybı ve rutin işleri yerine getirme yeteneğinde azalma ile sonuçlanır. ² Bu değişiklikler kişinin günlük yaşamını giderek daha fazla etkiler ve bağımsızlıklarını azaltır, sonuçta kişiler tamamen başkalarına bağımlı hale gelir.

Alzheimer hastalığının ayrıca Alzheimer hastalığı olan bir bireyi önemseyenlere büyük etkisi vardır. ³ Çoğu bakıcı, evde bakım sağlayan yakın akrabalardır, bu da büyük bir duygusal ve fiziksel yükü temsil eden zorlu ve yorucu bir görevdir. ³

Alzheimer hastalığının semptomları, yıllar boyunca kademeli olarak ortaya çıkar ve kişiden kişiye değişir. İlk ortaya çıkan semptomlar genellikle unutkanlık ve hafif kafa karışıklığıdır. Alzheimer hastalığının semptomları geniş ölçüde bilişsel, işlevsellikte ve davranışsal/psikolojik değişiklikler şeklinde sınıflandırılabilinir.

• Bilişsel değişiklikler  – bozulmuş kısa dönem hafıza (son olayların bilgisinin bozulması, kendini tekrarlama, evde eşya kaybetme, kötü organizasyon gibi), karar vermede zorluk, zaman ve mekan kavramının anlaşılmasını azaltma, öğrenme ve arkadaşları ve aileleri tanıma sorunları. ^4-6

• İşlevsellik değişiklikleri  – günlük aktiviteleri gerçekleştirme yeteneğinde azalma: parayı idare etmekte zorluk, seyahat ve kişisel bakım (yemek, giyinmek, kişisel hijyen sağlamak) ve denge - denge kaybı hareketleriyle ilgili sorunlar. ⁴ Nihayetinde, Alzheimer hastalığı olanlar genellikle bakıcılara tamamen bağımlı hale gelirler.

• Davranışsal/psikiyatrik değişiklikler  – hastalar bakım yüklerini artıran davranış bozuklukları da geliştirebilir. Bunlar sosyal faaliyetlerden çekilmeyi, apati/ilgisizliği, depresif ruh halini, kaygıyı ve ajitasyonu içerir. ⁴ Davranışsal değişikliklerin üstesinden gelmek aile ve bakım verenler için özellikle zordur ve çoğu zaman hastaların kurumsal bir bakım evine taşınmasının sebebidir. ⁸
  

1.  Günlük yaşamı bozan hafıza kaybı

2.  Planlama veya problem çözmede karşılaşılan zorluklar

3.  Evde, işte veya boş zamanlarında tanıdık görevleri tamamlamada zorluk

4.  Zaman veya mekan ile karışıklık

5.  Görsel imgeleri ve mekansal ilişkileri anlamada sorun

6.  Konuşma ve yazmada kelimelerle ilgili yeni sorunlar

7.  Bir şeyleri yanlış yerleştirmek ve geriye dönük hatırlama yeteneğini kaybetmek

8.  Azalan veya zayıf değerlendirme yetisi

9.  İşten veya sosyal etkinliklerden çekilme

10.  Ruh hali ve kişilik değişiklikleri

Dünya çapında 50 milyon insan demanstan muzdarip ² . Giderek artan yaşlı nüfusa geçişle birlikte her yıl yaklaşık 10 milyon yeni vaka yaşanıyor  ^11.  DSÖ, demans prevalansının neredeyse her 20 yılda iki katına çıkacağını ve 2050 yılına kadar 152 milyon insanın bu duruma sahip olacağını tahmin ediyor. 1

Demans vakalarının %60-80'ini oluşturan Alzheimer hastalığı demansın en yaygın nedenidir ⁴.  Demansın toplam küresel toplumsal maliyetinin 818 milyar dolar olduğu, 2030 yılına kadar 2 trilyon dolara yükseleceği tahmin edilmektedir. ¹¹

Alzheimer hastalığı, hasta ve bakım veren görüşmeleri kullanılarak teşhis edilir; bazen kan testleri ve beyin görüntüleme teknikleri de yapılır. Hastalığın semptomlarını ve şiddetini tanımlamak için kullanılabilecek çok sayıda değerlendirme ölçeği vardır.

Alzheimer'ın mevcut bir tedavisi yoktur, ancak semptomlar için tedaviler mevcuttur ve araştırmalar devam etmektedir. Mevcut Alzheimer tedavileri Alzheimer'ın ilerlemesini durduramasa da, demans semptomlarının kötüleşmesini geçici olarak yavaşlatabilir ve Alzheimer ve bakıcıları için yaşam kalitesini artırabilir. Bugün, hastalığı tedavi etmek, başlangıcını geciktirmek ve gelişmesini önlemek için daha iyi yollar bulmak için dünya çapında bir çaba mevcuttur.